۱۳۸۷ فروردین ۳۰, جمعه

رباعی 48



افتاده ز چشم من و تو صد صد اشک
بُرد ابر بهاران به چنین باران رشک
در کُس کده دی شیخ ِ بیابانم گفت
کون کن که همی کار ِ جهان باشد کشک

۱ نظر:

ناشناس گفت...

It was wonerfull baby
Ghobunesh beram mannnnnnnnnn
Jijilesho bokhoram ke enghadr baa estedaade jujam.
Bezaar hame bedunan ke man cheghadr in sheikhe biaabaani ro duseshun daaram khob(((: