۱۳۸۷ تیر ۲۳, یکشنبه

رباعی 73



درياي زمانست و دران ماهي پر
هر خاطره ی مرده به اعماقش دُر
تا عطر خوش کردن ِ کون بر خیزد
بر آتش کیرم بنشین چون کُندُر

هیچ نظری موجود نیست: